Free Learning Sandbox Beta

सदांच जिवाभावाच्या इश्टांनी एकसारखेंच आसूंक जाय? देवी आनी बॉण्डा एकमेकांचे घट्ट इश्ट, पूण देवी हें एक ल्हान चली जाल्यार बॉण्डा… तो व्हडले व्हडले खोके उबारपाक शकता, तो ताचे हात-पांय लांब आनी मोटवे करूंक शकता, ताका एकदां किदेंय सांगलें काय तो ते केन्नाच विसरना, ताका ‘चालू’ आनी ‘बंद’ करपाक जाता. लक्षांत येता तुमच्या, तो कोण आसतलो तो?

टुका, पोई आनी तांचो खास इश्ट इंजी कुतू सांगातान बियो एखठांय करूया. खरी मजा सुरू जाता, जेन्ना तिनुय इश्ट मेळटात चिचेचे झाड पच्चाक​.

विष्णूक नव्यो सुवाती पळोवपाक आवडटा. पूण ताका लांब प्रवास मात्तय आवडना. आमचे कडेन वेगान वचपी भौशीक प्रवासाची माध्यमां कित्याक आसपाक शकनात, तो चिंतता. म्हणटकच तो जेन्ना हायपरलूपा विशीं वाचता तेन्ना तो अजाप भरीत जाता… होस्सय! हें फुडाराचें भौशीक प्रवासाचें माध्यम कसलें?

गरुड वा विमाना भशेन उंच उडपाची सरलाक इत्सा आसली. हय तर, तूं उडपाक शकतलें, ताचे नवे शिक्षिकेन म्हणलें. ह्या पुस्तकांत, उड्डाण करपी वस्तू आनी विमानां विशींची जी माहिती सरलान वांचिल्ली, ती तें आमकां सांगता.

जादव संवसारांतलें सगळ्यांत बरें काम करता: तो रानां करता! कशें करता हें तो? जाणून घेवपा खातीर हे पुस्तक वाचात.

आकाशाचो टिकटिक नांवाचो इश्ट आसा. टिकटिकाचें जग तुमच्या आनी आमच्या जगा परस खूब वेगळे. ताचें जग उलट पालट आसा. ह्या काणयेंतल्यान टिकटिकचें जग पळयात.

भुरगे पणांत विश्वाक शाळेंत वचूंक खूब वाट चलून वचची पडटाली. कॉलेज विद्यार्थी आसतना ताणें दोन भुरग्यांक शिकवण्यो दिवन आपलो खर्च भागयलो आनी इंजिनियर म्हणून ताणें धरणां, पूल आनी संस्था बांदल्यो आनी आधुनीक भारताचो पायो घालो. सर विश्वेश्वरय्यान कशें आपले भोंवतणचें जग निरखिलें, तो तातूंतल्यान कितें शिकलो, कशे धाडसी निर्णय घेतले आनी कश्ट करपाक कसो केन्नाच लजलोना तें जाणां जावंचे खातीर हें पुस्तक वाचात.

मंजू आनी हमीद तळये लागीं आश्टो दिश्टो हो खेळ खेळटात. पूण हो खेळ हमीदाक दुख्खी कित्याक करता? तीं ह्या विशीं कितें करूंक शकतात? ही काणी आसा उदकाचे स्रोत उणे जावपाची अवस्था आनी प्रदुशणाचेर.

अॅनाक गोंयची याद येता. तरी ताका आपलें नवें घर आवडटा. बोवाळ्या मुंबयंत सगळें कितलें आगळें दिसता. कांय व्हड-व्हड इमारतींनी तें स्पिकर आनी शावर पळयता. विचित्र! ते गरजे भायर चालू जायनात फक्त…